زانو درد و علت آن را بیشتر بشناسید

زانو درد یکی از شایع‌ترین مشکلات اسکلتی عضلانی است که روزانه افراد زیادی برای درمان آن به پزشک مراجعه می‌کنند. سبک زندگی امروزی به شکلی است که باعث شده آسیب‌های زانو روز به روز در‌حال افزایش باشد. زانو درد در هر سنی افراد را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و دارای طیف گسترده‌ای از علل، علائم و درمان است. این بیماری ممکن است نتیجه یک آسیب مانند پارگی رباط یا غضروف باشد. همچنین برخی بیماری‌ها از جمله آرتریت، نقرس و عفونت نیز می‌تواند باعث ایجاد درد در زانو شوند.

زانو درد ممکن است به طور ناگهانی پس از آسیب و ورزش یا به شکل یک ناراحتی خفیف شروع شده، سپس به تدریج بدتر شود. بسیاری از انواع دردهای جزئی زانو به خوبی به درمان‌های محافظه‌کارانه پاسخ می‌دهند. فیزیوتراپی و زانوبندها نیز می‌توانند به تسکین درد کمک کنند. البته در برخی موارد هم زانوی آسیب‌دیده ممکن است نیاز به جراحی داشته‌باشد. در این مقاله از سایت مرکز فیزیوتراپی یزد انواع زانو درد را بررسی می‌کنیم:

آناتومی زانو چیست؟

زانو مانند یک لولای بزرگ عمل می‌کند. این لولا شامل استخوان‌ها، غضروف‌ها، زردپی‌ها و رباط‌ها است. در ادامه درباره‌ی هریک از اجزای زانو توضیح می‌دهیم:

• استخوان: زانو از بالا به استخوان ران و از پایین به استخوان بلند ساق‌پا به‌نام درشت نی متصل می‌شود. استخوان نازک نی در ساق پا نیز با زانو مفصل تشکیل می‌دهد. کشکک زانو، استخوانی کوچک و محدب است که در جلوی زانو قرار می‌گیرد و از مفصل محافظت می‌کند.
• غضروف: دو غلاف غضروفی ضخیم به شکل C انتهای برآمده استخوان‌های ران و ساق‌پا را می‌پوشاند. این غضروف‌ها از سایش استخوان‌ها در اثر اصطکاک در زانو جلوگیری می‌کنند.
• زردپی: یک بافت پیوندی است که ماهیچه دو‌ استخوان را به یکدیگر متصل می‌کند و باعث استحکام مفصل می‌شود.
• رباط: رباط‌ها نوارهای محکم و انعطاف‌پذیر هستند که در سطح ناهموار مفاصل کشیده می‌شوند و استخوان‌ها را به‌هم متصل می‌کنند. رباطها باعث استحکام و ثبات مفصل می‌شوند.

درد یک مشکل رایج زانو است که می‌تواند از ساختارهای استخوانی مانند استخوان ران، درشت‌نی، نازک‌نی و کشکک زانو یا رباط‌ها، تاندون‌ها و غضروف زانو که آسیب دیده‌اند، منشأ بگیرد. زانو درد می‌تواند با فعالیت‌بدنی و همچنین چاقی تشدید شود و تحت‌تأثیر عضلات اطراف و حرکات آن‌ها قرار گیرد.

علائم زانو درد

محل درد زانو بسته به قسمتی از آن که درگیر باشد، متفاوت است. هنگام عفونت یا یک فرایند التهابی، ممکن است کل زانو متورم و دردناک باشد، در حالی که در پارگی منیسک یا شکستگی استخوان فقط در یک مکان خاص علائم مشاهده می‌شوند. همچنین شدت درد زانو می‌تواند از درد جزئی تا درد شدید و ناتوان‌کننده متفاوت باشد. علائم و نشانه‌هایی که گاهی اوقات با زانو درد همراه است. عبارتند از:

• تورم و سفتی
• قرمزی، گرم شدن زانو و التهاب
• ضعف یا بی‌ثباتی
• صداهای زانو و تق‌تق زانو
• دشواری در تحمل وزن یا راه‌رفتن به دلیل ناپایداری زانو
• لنگیدن
• مشکل در بالا و پایین‌رفتن از پله‌ها
• قفل شدن زانو یا ناتوانی در خم‌کردن زانو
• ناتوانی در صاف‌کردن کامل زانو، انتقال وزن به زانو و پای مخالف

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

هر دردی که به استراحت پاسخ نمی‌دهد یا ظرف چند روز قطع می‌شود و مجددا ادامه دارد، باید توسط پزشک ارزیابی شود. همچنین اگر نشانه‌های زیر را در خودتان مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید:

• اگر نمی‌توانید وزنتان را روی زانو تحمل کنید یا احساس می‌کنید که زانوی شما ناپایدار است.
• اگر به‌شکل قابل توجهی زانویتان متورم است.
• اگر نمی‌توانید زانوی خود را به طور کامل دراز یا خم کنید.
• اگر تغییر شکل آشکاری را در زانوی خود مشاهده می‌کنید.
• اگر زانویتان قرمز، دردناک و متورم است.
• اگر زانوی شما به‌شکل غیرقابل تحملی درد دارد.

اغلب زانو درد را می‌توان توسط پزشک عمومی ارزیابی و درمان کرد. اگر درد زانو نیاز به جراحی داشته یا علت درد نیاز به ارزیابی بیشتر داشته باشد، باید به جراح ارتوپد مراجعه کنید. در مورد آرتریت، نقرس یا مشکلات مفصلی التهابی بهتر است با روماتولوژیست مشورت کنید.

علت زانو درد چیست؟

زانو درد می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.درحالی که اضافه وزن شما را در معرض خطر بیشتری برای مشکلات زانو قرار می‌دهد، استفاده بیش از حد از زانو نیز می‌تواند باعث ایجاد آسیب و شروع درد شود. همچنین ابتلا به آرتریت باعث زانو درد می‌شود. آسیب به زانو می‌تواند بر هر یک از رباط‌ها، تاندون‌ها یا کیسه‌های پر از مایع، به نام بورسا، که مفصل زانوی شما را احاطه کرده‌اند و همچنین استخوان‌ها، غضروف‌ها و رباط‌هایی که مفصل را تشکیل می‌دهند، تأثیر بگذارد. برخی از آسیب‌های شایع زانو عبارتند از:

پارگی رباط صلیبی

آسیب ACL به پارگی رباط صلیبی قدامی می‌گویند. این رباط یکی از چهار رباطی است که استخوان ساق پا را به استخوان ران متصل می‌کند. آسیب ACL به‌ویژه در افرادی رخ می‌دهد که بسکتبال یا فوتبال بازی می‌کنند. به طور کلی ورزش‌هایی که نیاز به تغییر مسیر ناگهانی دارند، بیشتر باعث پارگی رباط صلیبی می‌شوند.

شکستگی

استخوان‌های زانو مثل استخوان کشکک ممکن است در هنگام سقوط یا تصادفات رانندگی شکسته شوند. همچنین افرادی که استخوان‌هایشان در اثر پوکی استخوان ضعیف شده‌است، گاهی اوقات به سادگی با کوچک‌ترین ضربه دچار شکستگی زانو می‌شوند.

پارگی منیسک

مینیسک یک غضروف C شکل، سخت و لاستیکی است.این غضروف در مفصل زانو به عنوان ضربه‌گیر بین استخوان ساق پا و ران قرار دارد. اگر زانوی خود را به طور ناگهانی بچرخانید در حالی که وزنتان را روی آن انداخته‌اید، ممکن است پاره شود. پارگی منیسک همچنین می‌تواند باعث مشکلاتی مثل قفل شدن زانو و صدادادن آن شود.

بورسیت زانو

بورس‌ها کیسه‌های کوچکی از مایع هستند که قسمت خارجی مفصل زانو را محافظت می‌کنند تا تاندون‌ها و رباط‌ها به آرامی روی مفصل بلغزند. در برخی موارد بورس‌ها ملتهب شده و باعث بروز درد در زانو می‌شوند. به این وضعیت بورسیت می‌گویند.

تاندونیت

نوارهایی ضخیم از بافت پیوندی که ماهیچه‌ها را به استخوان‌ها متصل می‌کنند، تاندون نام دارند. تاندونیت به وضعیتی می‌گویند که یک یا چند تاندون تحریک و ملتهب می‌شوند. التهاب در زانو می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که تاندون کشکک آسیب‌دیده باشد، این تاندون که از کشکک زانو تا استخوان ساق پا کشیده شده به شما اجازه می‌دهد لگد بزنید، بدوید و بپرید. دوندگان، اسکی‌بازان، دوچرخه‌سواران و کسانی که در ورزش‌ها و فعالیت‌های پرشی فعالیت می‌کنند، ممکن است دچار تاندونیت کشکک شوند.

کندرومالاشی یا نرمی غضروف کشکک

غضروف‌ها هنگام حرکت کردن مفصل، مانع از سایش استخوان‌ها بر روی یکدیگر می‌شوند و امکان لغزش یکنواخت آن‌ها بر روی یکدیگر را فراهم می‌کنند. غضروف داخل مفصل گاهی اوقات نرم و متلاشی می‌شود و چون دیگر نمی‌تواند از انتهای استخوان محافظت کند، استخوان‌ها روی یکدیگر ساییده شده و باعث زانو درد می‌شوند. در ابتدا بخش کوچکی از غضروف پشت کشکک زانو نرم و دردناک می‌شود که در نهایت درد بخش بزرگ‌تری از آن را دربرمی‌گیرد. سپس ترک برداشته، تکه‌های کوچکی از آن جدا و درون فضای مفصل شناور می‌شود. غضروف آسیب‌دیده در موارد وخیم کاملاً متلاشی می‌شود. سلول‌ها نیز در این حالت با تولید مایع درون مفصلی واکنش نشان می‌دهند که باعث ورم زانو می‌شود.

سندرم ایلیوتیبیال بند

این سندرم زمانی رخ می‌دهد که نوار بافتی یا بند ایلیوتیبیال که از قسمت بیرونی باسن تا بیرون زانو امتداد دارد، آنقدر سفت می‌شود که به قسمت خارجی استخوان ران ساییده می‌شود. دوندگان مسافت و دوچرخه سواران مستعد ابتلا به سندرم ایلیوتیبیال بند هستند.

دررفتگی کاسه زانو

این آسیب زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان کشکک جلوی زانو از جای خود به سمت بیرون زانو خارج شود. در برخی موارد، ممکن است کاسه زانو طوری جابجا شود که شما بتوانید دررفتگی را ببینید.

درد لگن

اگر درد لگن دارید، ممکن است راه رفتن خود را تغییر دهید تا درد مفصل لگن خود را کاهش دهید. اما این تغییر راه رفتن می‌تواند فشار بیشتری بر مفصل زانو وارد کرده و باعث درد زانو شود.

آرتروز

آرتروز که گاهی آرتریت دژنراتیو نامیده می‌شود، شایع‌ترین نوع آرتریت است. در این وضعیت سرعت تخریب غضروف از سرعت ترمیم آن بیشتر می‌شود. در نتیجه غضروف تخریب و استخوان‌ها دچار ساییدگی می‌شوند. آرتروز بیشتر در اثر افزایش سن رخ می‌دهد.

روماتیسم مفصلی

ناتوان‌کننده‌ترین شکل آرتریت، روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید است که یک بیماری خودایمنی است. روماتیسم می‌تواند تقریباً هر مفصلی در بدن از جمله زانوها را تحت‌تأثیر قرار دهد. در این شرایط سلول‌های ایمنی بدن با حمله به غضروف‌ها آن‌ها را تخریب می‌کنند و باعث می‌شوند استخوان‌های مفصل به‌یکدیگر ساییده شوند. اگرچه آرتریت روماتوئید یک بیماری مزمن است، اما شدت آن متفاوت است و حتی ممکن است مقطعی باشد.

نقرس

این نوع آرتریت زمانی اتفاق می‌افتد که کریستال‌های اسید‌اوریک در مفصل انباشته می‌شوند. در حالی که نقرس بیشتر انگشت شست پا را درگیر می‌کند، می‌تواند در زانو نیز رخ دهد.

نقرس کاذب

این بیماری که اغلب با نقرس اشتباه گرفته می‌شود، به دلیل وجود بلورهای حاوی کلسیم در مایع مفصلی ایجاد می‌شود. زانو مهم‌ترین مفصلی است که به نقرس کاذب مبتلا می‌شود.

آرتریت سپتیک

گاهی اوقات مفصل زانو ممکن است عفونی شود و منجر به تورم، درد و قرمزی شود. آرتریت سپتیک اغلب با تب رخ می‌دهد. این بیماری می‌تواند به سرعت باعث آسیب گسترده به غضروف زانو شود. اگر زانو درد همراه با هر یک از علائم آرتریت سپتیک دارید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

سایر مشکلات

سندرم درد پاتلوفمورال یک اصطلاح کلی است که به درد ایجادشده بین کاسه زانو و استخوان ران زیرین اشاره دارد. ورزشکاران، بزرگسالان جوان به‌ویژه آن‌هایی که کاسه زانویشان به درستی در شیار خود قرار ندارد و افراد مسن معمولاً در نتیجه آرتریت کاسه زانو به این سندرم مبتلا می‌شوند.

عوامل خطر درد زانو

تعدادی از عوامل می‌توانند خطر ابتلا به مشکلات زانو را افزایش دهند، از جمله:

• اضافه وزن: اضافه وزن یا چاقی در حین فعالیت‌های معمولی مانند راه‌رفتن یا بالا و پایین‌رفتن از پله‌ها باعث افزایش فشار روی مفصل زانو می‌شود. همچنین با تسریع در تجزیه غضروف مفصلی، شما را در معرض افزایش خطر ابتلا به آرتروز قرار می‌دهد.
• ناهنجاری در ساختار اسکلتی بدن: مفصل زانو در عملکرد خود پیچیده است و به طور مکرر در طول روز استفاده می‌شود. هر‌گونه تغییر در حرکت مفصل مثل اختلاف طول پا، تغییر در سبک راه‌رفتن به دلیل مشکلات کمر می‌توانند باعث تغییرات ظریف و ایجاد درد و آسیب شود. مشکلاتی مثل زانوی ضربدری و زانوی پرانتزی نیز احتمال زانودرد را افزایش می‌دهند
• عدم انعطاف یا کاهش قدرت عضلانی: کمبود قدرت و انعطاف‌پذیری می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی زانو را افزایش دهد. عضلات قوی به تثبیت و محافظت از مفاصل کمک می‌کنند. انعطاف‌پذیری عضلات می‌تواند به شما در دستیابی به دامنه وسیع‌تر حرکت کمک کند.
• ورزش یا مشاغل خاص: برخی از ورزش‌ها نسبت به سایر آن‌ها فشار بیشتری بر زانوها وارد می‌کنند. اسکی آلپاین با چکمه‌های سفت، پرش‌های بسکتبال و ضربات مکرر زانو در هنگام دویدن همگی خطر آسیب‌دیدگی زانو را افزایش می‌دهند. مشاغلی که به فشارهای مکرر روی زانوها نیاز دارند مانند ساخت‌و‌ساز یا کشاورزی نیز می‌توانند خطر ابتلا را افزایش دهند.
• مصدومیت قبلی : آسیب‌دیدگی قبلی زانو احتمال آسیب مجدد به زانو را افزایش می‌دهد.

عوارض زانو درد

همه دردهای زانو جدی نیستند، اما برخی از آسیب‌های زانو مانند آرتروز در صورت عدم درمان می‌توانند منجر به افزایش درد، آسیب مفاصل و ناتوانی شوند. داشتن آسیب زانو حتی بصورت جزئی این احتمال را افزایش می‌دهد که در آینده آسیب‌های شدیدتری داشته‌باشید. معمولاً این عوارض طولانی مدت هستند و منجر به مشکلات شدیدتر در راه‌رفتن می‌شوند.

پیشگیری از درد زانو

دلایل زیادی برای درد زانو وجود دارد. بنابراین، بسته به علت اصلی، استراتژی‌های مختلفی برای پیشگیری از درد وجود دارد. اگر درد به دلیل استفاده بیش‌ازحد باشد، دویدن روی سطوح نرم یا کاهش میزان دویدن می‌تواند کمک کند.
اگرچه همیشه نمی‌توان از زانو درد جلوگیری کرد، توصیه‌های زیر ممکن است به جلوگیری از آسیب‌ها و زوال مفصل کمک کنند:

• وزن خود را کم کنید: حفظ وزن سالم، یکی از بهترین کارهایی است که می‌توانید برای زانوهای خود انجام دهید. هر یک کیلو وزن اضافی فشار بسیار زیادی به مفاصل شما وارد کرده و خطر آسیب‌دیدگی و آرتروز را افزایش می‌دهد.
• قبل از ورزش گرم کنید: بهتر است قبل از شروع به ورزش‌کردن حرکات کششی انجام دهید و عضلات خود را آماده کنید. با این کار احتمال آسیب‌دیدن هنگام ورزش را کاهش می‌دهید.
• اصولی ورزش کنید: مطمئن شوید که تکنیک‌ها و الگوهای حرکتی که در ورزش یا فعالیت خود استفاده می‌کنید، صحیح و درست هستند. کمک‌گرفتن از یک مربی حرفه‌ای می‌تواند بسیار مفید باشد.
• قوی و انعطاف‌پذیر باشید: عضلات ضعیف عامل اصلی آسیب‌دیدگی زانو هستند. شما می‌توانید با تقویت عضلات چهارسر ران و همسترینگ یعنی همان عضلات جلو و پشت ران که به حمایت از زانو کمک می‌کنند، از آسیب‌دیدن آن پیشگیری کنید. تمرینات تعادلی به عضلات اطراف زانو کمک می‌کند تا به طور موثرتری با هم کار کنند.
• در مورد ورزش هوشمند باشید: اگر به آرتروز، زانو درد مزمن یا آسیب‌دیدگی مکرر زانو مبتلا هستید، ممکن است لازم باشد رشته‌ی ورزشی خود را تغییر دهید. حداقل برای چند روز در هفته انجام ورزش‌هایی مانند شنا، ایروبیک در آب یا سایر فعالیت‌های کم‌فشار را در نظر بگیرید. گاهی اوقات محدودکردن فعالیت‌های سنگین نیز باعث تسکین می‌شود.

تشخیص علت درد زانو

هنگام مراجعه به پزشک، متخصص ارتوپدی ابتلا از شما سؤالاتی در رابطه با سلامت عمومی و به‌طور خاص در مورد زانو درد می‌پرسد، مواردی مثل مدت زمان شروع درد، میزان شدت درد و اینکه چه چیزی باعث بهبود یا بدتر‌شدن آن می‌شود.

در مرحله بعد ارزیابی زانو انجام می‌شود. ارزیابی شامل خم‌کردن زانو به اندازه دامنه حرکتی، بررسی ثبات رباط‌ها و هرگونه حساسیت و تورم است. معمولاً پزشک زانوی دردناک را با زانوی دیگر مقایسه می‌کند. گاهی اوقات ممکن است پزشک برای تشخیص دقیق آزمایشات زیر را تجویز کند:

• رادیولوژی: رادیولوژی با استفاده از اشعه ایکس می‌تواند شکستگی و تغییرات زانو را مشخص کند. این روش فقط از بافت‌های سخت و استخوانی قادر به تصویربرداری است.
• ام‌آرآی: MRI با استفاده از میدان‌های مغناطیسی می‌تواند تصاویر دقیقی از اندام‌ها و ساختارهای بدن ایجاد کند. این روش برای ارزیابی بافت‌های نرم زانو از نظر پارگی رباط یا آسیب‌های غضروفی و عضلانی استفاده می‌شود.
• سی‌تی اسکن: این روش تصویربرداری از اشعه ایکس و رایانه برای ایجاد تصاویر افقی یا محوری از بدن استفاده می‌کند. سی‌تی اسکن تصاویر دقیقی از هر قسمت بدن از جمله استخوان‌ها، ماهیچه‌ها، چربی‌ها و اندام‌ها را نشان می‌دهد. سی‌تی اسکن جزئیات بیشتری را نسبت به رادیولوژی نمایان می‌کند.
• آزمایش خون: اگر پزشک نسبت به بروز نقرس، آرتریت یا سایر شرایط پزشکی مشکوک باشد، ممکن است برای تشخیص دقیق آزمایش خون را تجویز کند.
• برداشتن مایع مفصلی یا آرتروسنتز: برای تشخیص برخی از بیماری‌ها نیاز است مقدار کمی مایع از مفصل زانو برداشته شود. در طول آرتروسنتز، یک سوزن کوچک در مفصل شما قرار می‌گیرد و مایع خارج می‌شود. این کار با وسایل کاملا استریل انجام می‌شود. سپس مایع برای ارزیابی به آزمایشگاه فرستاده می‌شود. این روش به‌ویژه در افرادی که مشکوک به بروز عفونت مفصل زانو باشند یا برای تشخیص نقرس و اشکال مختلف آرتریت مفید است. اگر به دلیل آسیب تروماتیک در مفصل خون جمع شود، برداشتن مایع می‌تواند به تسکین درد هم کمک کند.
• اسکن استخوان: اسکن استخوان یک تکنیک تصویربرداری هسته‌ای است، که در آن از مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو استفاده می‌شود. ماده رادیواکتیو به جریان خون بیمار تزریق می‌شود تا در بدن جریان یابد. سپس اسکنر، جریان خون به استخوان و فعالیت سلولی داخل آن را نشان می‌دهد.

درمان خانگی زانو درد

التهاب پاسخ فیزیولوژیک بدن به یک آسیب است. در درمان بسیاری از انواع زانو درد، یک هدف مشترک شکستن چرخه التهابی است. چرخه التهابی با آسیب شروع می شود. پس از آسیب، موادی که باعث التهاب می‌شوند در زانو جمع می‌شوند تا به بهبودی کمک کنند.

با این حال، اگر آسیب و التهاب متعاقب آن برطرف نشود، التهاب می‌تواند به یک مسئله مزمن تبدیل شود، به‌طوری که منجر به التهاب بیشتر و آسیب بیشتر می‌شود. این چرخه التهاب منجر به درد مداوم یا پیشرونده زانو می‌شود. این چرخه را می‌توان با کنترل مواردی که باعث التهاب می‌شوند و با محدود‌کردن آسیب بیشتر به بافت، شکست.

برخی از تکنیک‌های مراقبت خانگی رایج برای زانو درد که التهاب را کنترل کرده و به شکستن چرخه التهابی کمک می‌کند، عبارتند از:

• استراحت: استراحت فشار مکرر وارد‌شده به زانو در اثر فعالیت را کاهش می‌دهد. همچنین به زانو زمان می‌دهد تا بهبود یابد و از آسیب بیشتر جلوگیری می‌کند.
• یخ درمانی: اکثر پزشکان توصیه می‌کنند که ۲ تا ۳ بار در روز به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه هر بار یک کیسه یخ را روی زانو قرار دهید. یخ‌درمانی تورم زانو را کاهش می‌دهد و می‌تواند برای آسیب‌های حاد و مزمن از آن استفاده کرد.
• بانداژ فشاری: فشرده‌سازی تورم را کاهش می‌دهد. در برخی از آسیب‌های زانو، می‌توان از فشرده‌سازی برای صاف نگه داشتن کشکک و ثبات مفصل استفاده کرد. بانداژ فشاری می تواند به جلوگیری از تورم و تراز‌شدن زانو کمک کند. بانداژ نباید سفت باشد و بهتر است در شب برداشته‌شود. همچنین شما می‌توانید با استفاده از بریس مخصوص زانو یا آتل‌بندی فشار وارد به زانو را کاهش دهید. برای مثال، استفاده از بریس با جلوگیری از بروز آسیب‌های مکرر به بورس‌های زانو، به کنترل علائم کمک می‌کند.
• بالا نگه داشتن زانو: افزایش ارتفاع به کاهش تورم کمک می‌کند. ارتفاع با استفاده از گرانش کمک می‌کند تا مایعی که در زانو جمع می‌شود به گردش خون مرکزی بازگردد. هنگامی که نشسته‌اید پای خود را بالا نگه دارید، حتی می‌توانید از یک تکیه‌گاه استفاده کنید.
• داروهای بدون‌نسخه: داروهای ضد‌التهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن در کاهش زانو درد نقش دارند. این داروها به طور مستقیم درد را کنترل می‌کنند، در دوزهای بالاتر به عنوان عوامل ضد‌التهابی عمل کرده و باعث شکستن چرخه التهابی می‌شوند. با این حال، مانند همه داروها، این داروها نیز عوارض جانبی دارند. اگر مشکل خونریزی یا زخم معده یا برخی از انواع بیماری‌های کلیوی دارید، نباید از NSAID استفاده کنید. استامینوفن نیز می‌تواند برای کنترل زانو درد استفاده شود، اما خاصیت ضدالتهابی ندارد.

روش های درمان زانو درد

روش‌های درمان زانو درد بسته به شرایطی که باعث درد می‌شود، متفاوت است. روش‌های درمان رایج شامل موارد زیر است:

دارو درمانی

ممکن است داروها برای درمان یک بیماری زمینه‌ای یا برای تسکین درد تجویز شوند. اگر به طور منظم از داروهای ضد‌التهابی بدون نسخه برای زانو درد استفاده می‌کنید، باید برای ارزیابی به پزشک مراجعه کنید. همچنین تزریق مستقیم داروها به زانو ممکن است در شرایط خاص کمک کند. دو مورد از رایج‌ترین تزریق‌ها شامل موارد زیر است:

• کورتیکواستروئیدها: تزریق کورتیکواستروئید می‌تواند به آرتریت و سایر التهابات زانو کمک کند. معمولاً باید هر چند ماه یکبار تکرار شود.
• روان کننده‌ها: روان کننده‌ها شبیه مایع موجود در مفصل زانو هستند و می‌توانند به کاهش اصطکاک، حرکت راحت‌تر و کاهش درد کمک کنند.

فیزیوتراپی زانو

فیزیوتراپی با تقویت عضلات اطراف زانو باعث پایداری بیشتر آن‌ها و افزایش دامنه‌ی حرکتی می‌شود. کار با فیزیوتراپیست می‌تواند به جلوگیری از صدمات و پیشرفت آسیب کمک کند. فیزیوتراپیست با توجه به شرایط بیماری و سابقه‌ی پزشکی شما تمریناتی طراحی می‌کند و در انجام آن به شما کمک می‌کند.
فیزیوتراپیست از روش‌هایی مانند شاک‌ویو، لیزر پرتوان، طب سوزنی، ماساژ درمانی و تمرین درمانی استفاده می‌کند. در ادامه هر یک از روش‌ها را بررسی می‌کنیم:

• شاک ویو: در این روش درمانی امواج الکترومغناطیس به زانو فرستاده می‌شوند. سپس این امواج الکترومغناطیس سیستم خود ترمیمی بدن را فعال می‌کند و باعث می‌شود آسیب ایجادشده باسرعت بیشتری ترمیم یابد.
• لیزر پرتوان: در این روش رشته‌ای از فوتون‌های نوری مادون قرمز بر زانوی آسیب‌دیده متمرکز می‌شوند. این فوتون‌ها انرژی بالایی را در اختیار سلول‌ها قرار می‌دهند. سپس این انرژی توسط سلول‌ها برای سوخت و ساز بیشتر و ترمیم آسیب مصرف می‌شود. از مزیت‌های دیگر لیزر پرتوان این است که جریان خون را در محل آسیب افزایش می‌دهد و این اتفاق باعث رسیدن اکسیژن بیشتری به سلول‌ها می‌شود. درنهایت منجر به افزایش سرعت ترمیم و کاهش درد می‌شود.
• طب سوزنی: طب سوزنی یک روش باستانی چینی است. در این روش سوزن‌های بسیار ریزی را در نقاط خاصی از بدن بیمار وارد می‌کنند. پس از ورود سوزن‌ها، بدن به آن‌ها واکنش نشان می‌دهد و جریان خون را در آن منطقه افزایش می‌دهد. درنهایت افزایش جریان خون باعث کاهش درد می‌شود. طبق نقشه‌هایی که از سنت طب سوزنی چین به یادگار مانده برای هر آسیب در بدن، نقاطی جهت وارد‌کردن سوزن‌ها مشخص شده‌است.
• ماساژ درمانی: ماساژ درمانی روش درمانی محسوب نمیشود اما منجر به آرامش‌بخشی و بهبود وضعیت سلامتی می‌شود. این روش شامل لمس و مالش بافت‌های نرم بدن و ماهیچه‌ها است. تکنیک‌های متنوعی برای انجام ماساژ وجود دارد، اما همه این تکنیک‌ها به دنبال ایجاد آرامش ذهنی، تعادل بدنی و احساس خوب در بیمار هستند.
• تمرین درمانی: این روش با استفاده از بازآموزی عصب‌های بدن، تمرینات راه‌رفتن و فعالیت‌های فیزیکی باعث بهبود بیماری‌هایی که حرکت و فعالیت روزمره بیماران را محدود می‌کند، می شود.تمرین درمانی یک سری فعالیت فیزیکی است که برای کمک به بیماران حرکتی طراحی و تجویز می‌شود. این روش در واقع از حرکات فیزیکی و اصلاح پاسچر بدن تشکیل شده که به بیمار آموزش داده می‌شود. انجام تمرینات طبق یک برنامه‌ریزی دقیق باعث می‌شود بیمار توانایی افزایش عملکرد عضلات و مفاصل را پیدا کرده و بتواند آسیب‌ها را ترمیم کند.
• پلاسما درمانی: پلاسما درمانی یک درمان بیولوژیکی است که برای بهبود بافت طراحی شده‌است. در این روش درمانی نمونه کوچکی خون گرفته می‌شود. سپس پلاکت‌ آنها استخراج می‌شود. پلاکت‌ها به داشتن غلظت بالای فاکتورهای رشد شناخته شده‌اند، به همین دلیل به ناحیه آسیب‌دیده تزریق و باعث بهبود آسیب می‌شوند.

جراحی زانو

جراحی زانو از جراحی آرتروسکوپی زانو تا تعویض کامل مفصل زانو را شامل می‌شود.که در ادامه هریک از این موارد بررسی می‌شود:

• جراحی آرتروسکوپی: جراحی آرتروسکوپی زانو یک روش جراحی بسیار رایج است که به پزشک اجازه می‌دهد از طریق چند سوراخ کوچک و یک دوربین فیبر نوری به داخل زانوی شما نگاه کند. جراح می‌تواند بسیاری از جراحات را ترمیم کند و قطعات کوچک استخوان یا غضروف شل را بردارد. این روش معمولا سرپایی انجام می‌شود.
• تعویض جزئی زانو: در این روش جراح قسمت‌های آسیب دیده زانو را با قطعات پلاستیکی و فلزی جایگزین می‌کند. از آنجایی که تنها بخشی از مفصل زانو تعویض می‌شود، این روش بهبودی محدود‌تری نسبت به تعویض کامل زانو دارد.
• تعویض کامل زانو: در این روش زانو با مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود.

آیا پس از درمان درد زانو باز می‌گردد؟

اغلب درد زانو برای مدت کوتاهی رخ می‌دهد و سپس برطرف می‌شود. گاهی اوقات ممکن است چند هفته یا چند ماه بعد بازگردد. برای درد مزمن زانو، ارزیابی آن برای جلوگیری از آسیب بیشتر به غضروف، استخوان‌ها یا رباط‌ها مهم است. نتیجه درمان به علل زمینه‌ای درد بستگی دارد.

جمع بندی

در این مقاله تلاش کردیم با استفاده از منابع معتبر مثل webmd و mayoclinic، اطلاعات کاملی درباره‌ی علت‌ها، علائم، درمان و پیشگیری از زانو درد در اختیار شما قرار دهیم. اگر به زانو درد مبتلا شدید، در ابتدا تلاش کنید با درمان‌های خانگی درد را کاهش دهید. در صورتی که درد زانوی شما به درمان‌های خانگی پاسخ نداد به یک پزشک ارتوپد مراجعه کنید تا پس از تشخیص آسیب، درمان مناسب شما به‌کار گرفته شود.